Przede wszystkim to nie powieść fabularna, ani nie podręcznik mówiący o naszej przeszłości. "Polska bez cudów" to szczegółowa analiza naszych nadziei, szans i starań o niepodległość, w jakiejkolwiek formie. W jakiejkolwiek, bo jak pokazuje Marcin Górny pomysłów na Rzeczpospolitą było wiele, być może nawet za dużo, biorąc pod uwagę ostateczny kształt naszej państwowości.
Książka nie pokazuje nam patetycznych, dumnych Polaków, bohaterów, którzy walczyli za umęczony kraj. Marcin Górny skutecznie, niczym banana, "obrał" cały ten patos do gołego i pokazał, jak to wyglądało. Powoli, a czasem i bez prawa głosu. Postacie, których nazwiska zdobią tabliczki z nazwami ulic są pokazane z każdej strony, nie tylko tej bohaterskiej.
Miło zaskoczyło mnie podejście do tematu z każdej możliwej strony, choć głównie książka jest mocno polityczna. Trudno się ją czyta, przyznaję, nawet mnie - fance historii w każdej postaci i każdej epoki. Niemniej jest to tekst bardzo odkrywczy, ukazujący, jak wiele osób miało wpływ na to, jak po Wielkiej Wojnie kształtowała się Polska. Jakie były wtedy nurty myślowe, pragnienia i wartości. Jak duży wpływ na nasz kraj miały osoby z nim nie powiązane, a także jaką rolę odegrali w tym wszystkim nawet artyści. Trudna książka, to fakt. Otwierająca oczy po szkolnym nauczaniu historii.
Niewątpliwie książka ma też dużo atutów graficznych, przede wszystkim okładka. Patrząc na nią czujesz już ten klimat początku stulecia, grafika jest rewelacyjna. W środku znajdziemy bardzo dużo zdjęć, które pokazują ważne osoby i wydarzenia. Polecam serdecznie tą książkę osobom, które lubią ten okres w historii lub chcą go poznać, a nie boją się trudnej treści i języka. To ważna pozycja szczególnie w czasach, gdy na potrzeby propagandy politycznej zakłamuje się obraz prawdziwej historii.
Monika Banaszyńska
Książka otrzymana w ramach współpracy barterowej z wydawnictwem Agora.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz